Oyunu Değiştirebilmek

“Böyle zamanlarda, bir araya gelip birbirimize yardım etmeli ve destek olmalıyız.”

Rekabet, fikir ve bakış açısındaki farklılıkların ortasında, doğal felaketler de ortaya çıktığında, bu durum genellikle bir uyanış anıdır, bize insanlığın ortak yönlerini hatırlatır – bizi ayırmaktan çok bizi birbirimize bağlayan daha çok şey vardır. Hayatın büyük sorunları önümüze geldiğinde, işbirliği teklif etmek gönülden gelir.

İşbirliğinin temelinde, ikimizin de ortak zeminde durduğumuzun ve yıllar içinde oluşturduğumuz ego ile ilişkili kimliklerin ağırlığı altında bastırılan ebedi, ruhsal bağlarımızın hâlâ canlı ve sağlıklı olduğunun farkına varmak vardır.

Yaşamın neden kutsal olduğunu anlamamızı ve içsel iyiliğimizin, ego bizi yönetirken hissettiğimiz acıdan daha büyük olduğunu idrak etmemizi sağlamak için neden doğal bir felaket gereksin ki! Bir depremin ardından, enkazın altından tek bir kişi bile sağ çıkarıldığında hayatın kutsallığını ve değerini kutluyoruz, ancak başka bir savaşta yüzlerce kişinin ölümünü sadece bir istatistik olarak görüyoruz. Doğuştan gelen iyiliğimiz uyandığı ve bilincimizin üzerine çıktığı an, durmak, durumu değerlendirmek ve kendimize sormak için bir andır – bu nasıl oldu? Bu taşmakta olan sempati ve nezaketin ardındaki kimya nedir? Onunla nasıl bağlantıya geçebilir ve onu nasıl canlı tutabiliriz ki böylelikle bizi parçalayarak ayıran, çatışmamıza ve birbirimize acı çektirmemize neden olan farklılıkların ötesine geçebilelim.

Ruhsal olarak uyanık kalmaya yardımcı olmak için, üzerinde düşünmeniz gereken bazı konular şunlardır:

“Ben kimim?

Nereye gidiyorum?

Yaptıklarımı neden yapıyorum?

Benim için gerçekten önemli olan nedir?

Başarıyı nasıl tanımlarım?

Nasıl katkıda bulunabilirim?

Hangi temelde  anlamlı bir yaşam sürdürdüğümü söyleyebilirim?

Günün sonunda, ayrılma zamanım geldiğinde, gerçekten önemli olan nedir?”

Nihayetinde, her şeyin çözümü ruhsallıkta yatmaktadır – çünkü özünde, sorunlar ruhta yatmaktadır….

Yogesh Sharda